منتظر = دغدغه
اگر کسی بر اصلاح و متحول کردن جامعه از درون سوز نداشته باشد محال است بتواند جامعه ای را متحول سازد. یکی از حرف هایی که قدیمی ها به بعضی افراد می گفتند این بود:(ای بی درد). پیداست که داشتن درد و سوز،خود یک کمال است و بی دردی یک درد بزرگ است.
آری، سوز و گذار دینی از اوصاف انبیاء و اولیاست و نه تنها بر آنها بلکه برای هر مسلمانی لازم است.البته سوز هم باید از روی اخلاص باشد،دکان نباشد،هر کس باید ببیند چه کاری معطل مانده است،آستین ها را بالا بزند و کار را انجام دهد و به نوع کار، پستی و شرافت ظاهری آن نباید نگاه کرد، کاری که بر زمین مانده است را باید با نیت پاک و خالص انجام داد.
خداوند در اوصاف پبامبرش میفرماید: (حریص علیکم، توبه/128) او نسبت به شما سوز دارد و برای ایمان شما حرص می خورد و در جای دیگر خطاب به پیامبر می فرماید: y7¯=yès9 ÓìÏ»t/ y7|¡øÿ¯R wr& (#qçRqä3t tûüÏZÏB÷sãB ÇÌÈ شاید خویشتن راهلاک کنی که چرا آنها ایمان نمی آورند.
هم چنین در آغاز سوره طه میفرماید: ای پیامبر ما قرآن را برای تو نفرستادیم که این همه خود را به زحمت بیندازی.
پس ای منتظر بی دغدغه نباش که بی دردان منتظر نیستند.
مسلم پناهي